İşte Taha Dağlı’nın yazısının tamamı;
Yunanistan, NATO’nun tahlil teklifine sıcak bakmıyor. Pekala bu durum tam olarak ne manaya geliyor?
Türkiye ile Yunanistan ortasındaki tansiyonun tahlili için NATO devreye girmiş, Yunanistan burun kıvırmıştı.
NATO’nun planı siyasi müzakere değil askeri ve teknik bir masa kurup, iki taraf ortasındaki sorunu haritalarla tahlile kavuşturmak.
Bu türlü bir durumda Türkiye’nin eli çok kuvvetli.
Ortada adalar üzerinden verilmiş ve Türkiye’nin tezlerini hukuksal olarak haklı çıkaran çok sayıda emsal karar var.
Yunanistan bu nedenle, teknik masaya oturmayı istemiyor.
Yunanistan’ı o masaya oturmaması için cesaretlendiren taraf ise hiç kuşkusuz Fransa.
Bu ikili, tansiyonun sonuna kadar tırmandırılmasından yanalar.
Hatta Türkiye’nin birinci yumruğu atan taraf olması için ellerinden gelen provokasyonu yapıyorlar.
NATO’nun planı bu çerçevede, tansiyonu daha büyümeden önleyebilir.
Türkiye ister siyasi olsun ister askeri-teknik olsun her türlü müzakereye açık.
Lakin karşı taraf o denli değil.
Yunanistan’ın NATO teklifine burun kıvırmasının birinci nedeni, dediğimiz üzere, Türkiye’nin tezlerinin haklı çıkacak olmasından kaygılılar.
İkincisi ve daha derin olan sebep ise direkt Fransa ile NATO ortasındaki bir sorun.
Türkiye ile Yunanistan, ikisi de NATO üyesi.
O nedenle AB’den evvel bu sıkıntıyı çözme misyonu NATO’nun.
Fransa ise bunu istemiyor.
NATO’yu devre dışı bırakıp Türkiye’yi AB masasına çekmeye zorluyorlar.
Fransa Cumhurbaşkanı Macron’un son 2 yıldaki ataklarına bakınca, NATO’yu başa taktığını çok net halde görebiliyoruz.
NATO’ya karşı bir “Avrupa Ordusu” kurma fikri Fransa’ya aitti. Tabi Macron bu fikri tek başına değil Almanya’dan aldığı sufleyle lisana getirdi.
Macron daha sonra NATO için “beyin mevti gerçekleşti” ifadesini kullandı.
Türkiye’nin Libya ve Doğu Akdeniz’deki faaliyetleri, Macron’un NATO takıntısını daha besbelli hale getirdi.
Doğu Akdeniz’de “Türk gemileri bizi tehdit etti” diyerek Ankara’yı NATO’ya şikayet etti.
NATO’ya da “ittifakın bir üyesi başkasına saldırmaya kalktı, bu sorunu çöz, Türkiye’ye yaptırım uygula, beyin vefatının gerçekleşmediğini ispat et” noktasında bir çıkışta bulundu.
NATO, Fransa’nın talebiyle yaptığı araştırmanın sonucunda Fransa’nın tezlerinin temelsiz olduğunu kanısına varmıştı. Aslında bu sonuç Macron için sürpriz değildi yalnızca NATO ile ortasının açılmasına bir mazeret daha eklemek, manasına geliyordu.
Gerçekten Macron bir sonraki atağında Libya’da Ruslarla iştirake girdi. Hatta Rusya’ya Afrika’nın kuzeyinde işbirliği teklif etti.
Fransa Cumhurbaşkanı, NATO’nun bir numaralı tehdidi Rusya’nın, Afrika’nın kuzeyinde yani Avrupa kıtasının güney sonundaki varlığını, şahsen desteklemeye başladı.
Bu durum Macron’un Afrika’daki emellerini riske atan Amerika’nın dikkatinden elbette kaçmadı.
CENTCOM ile AFRICOM son birkaç ayda birden fazla rapor yazarak, Fransa’nın Rusya ile girdiği işbirliğini eleştirdi. ABD Dışişleri Bakanlığı da bu duruma dikkat çekti.
Sonuç itibariyle Macron’un kaygısı NATO’yu mümkün olduğunca sıkıntı durumda bırakmak.
Trump, ABD lideri olduğu sürece bu niyetinden vazgeçecek üzere de değil.
Bu nedenle gerek Libya, Doğu Akdeniz gerek Ege olsun, direkt Türkiye düşmanlığı yaparak hem Türkiye’nin karşısına dikiliyor hem de NATO’nun varlığını sorgulatacak biçimde oyunbozanlıklar yapıyor.
Yunanistan konusunda da Türkiye üzerinden NATO’yu itibarsızlaştırma planı var, Macron’un.
Bu bakımdan Türkiye-Yunanistan krizini çözme sorunu NATO için asli görevdir, çok lakin çok önemli bir imtihandır.
Şayet bu imtihanı geçemezse, NATO’nun varlığı, Macron’un açık, ardındaki zımnî güç Almanya’nın da üstü örtülü faaliyetleri ile daha da sorgulanır hale gelecektir.
Haber7
