On bir ayın sultanı Ramazan’ın, “öze dönüş mevsimi” olduğuna dikkat çeken Haber7 muharriri Mürsel Gündoğdu, “Ramazan, gönüllerimizi göklerin ilahi terennümlerine yine açmamız ve kuruyan gönüllerimize rahmet yağmurları saçmamız için çıkıp geldi ayların ve günlerin ortasından.” dedi. Mübarek Ramazan ayını ve manasını kaleme alarak yitirilen kavramları tekrar gün yüzüne taşıyan Gündoğdu’dan çok özel bir yazı.
İşte Haber7 muharriri Mürsel Gündoğdu’nun “Ramazan, öze dönüş mevsimidir” başlıklı yazısının tamamı;
“Ey iman edenler! Oruç sizden evvelki ümmetlere farz kılındığı üzere size de farz kılındı. Umulur ki korunursunuz.” (Bakara Mühleti 183. Ayet)
Mübarek Ramazan ayının birinci günündeyiz.
On bir ayın sultanı, kimsesizliğimize dost, sıkıntılarımıza şifa, kişisel ve toplumsal hastalıklarımıza deva olmak ve bir rahmet şelalesi olarak gönül havuzumuza dolmak için olanca ışıltısıyla çıkıp geldi karmakarışık gün ve gecelerin akabinde. Dost meclislerimizin tükenişine inat yalnızlığımızın arttığı bu türlü bir devirde birey olarak, millet ve ümmet olarak ona ne kadar muhtaçlığımız var.
Ramazan, her şeyden evvel bir öze dönüş mevsimidir.
O, fıtratımızdan uzağa düştüğümüz, dünyalık tasa ve meşgalelere var gücümüzle üşüştüğümüz bu salgın günlerinde gerçek huzur ve mutluluğun özümüze dönüşte olduğunu bizlere haykırmak için geldi. Dünyanın gelip geçiciliğini, malın-mülkün biticiliğini, boş hayal ve ihtiraslar peşinde koşmanın yiticiliğini mahzun yüreklerimize fısıldamak için sonra.
Eşyaya yakın olalım derken manadan ırak olmaya başladık.
Bu form ve gösteriş çağında eşyaya olabildiğince yakın olduk. Bilmedik ki cümle vaktimizi, nakdimizi ve yüreğimizi eşyanın kasvetiyle meşgul etmek bizi mananın huzur ve memnunluk efsunlayan ikliminden uzaklaştırır. Böylelikle kapıları bizim için arkasına kadar açık göklerin ruha inşirah veren şifalı fısıltılarından ırak kaldık. İlahi rahmet sağanaklarından yoksun bıraktık yüreklerimizi. Gönüllerimiz susuz topraklar üzere çatladı ve yarıldı orta yerinden. Merhametin kırkikindi yağmurlarından kaçarken aslında geride bıraktığımız şey kendimizdik ve vaktin sonunda ırağına düştüğümüz şey, Büyük Allah’ın lütf-u kereminden bize bahşettiği ilahi nefesten ve kendi fıtratımızdan diğeri değildi.
Ramazan, gönüllerimizi göklerin ilahi terennümlerine yine açmamız ve kuruyan gönüllerimize rahmet yağmurları saçmamız için çıkıp geldi ayların ve günlerin ortasından.
Birey olarak savrulunca millet olarak yanıp kavrulmaya başladık.
Ahlaksızlığın ahlak sayıldığı, her türlü hayasızlığın, hiddetin ve şiddetin yuvalarımızın içine kadar yayıldığı bir savruluş periyodunun merkezine demirledik. Millet olarak en güçlü olmakla övündüğümüz aile yuvalarımızın kolonları çatırdayıp kırılmaya başladı gerisi gerisine. Geleceğimiz olan yavrularımızın biricik umutları parçalanmış aile yuvalarının içinde ufalanır oldu. Sevgiye en çok gereksinim duydukları anda her türlü şiddetin ortak resmi geçidine şahit olmaya devam ediyor minicik yürekler. Öfke lokmaları besler oldu insanımızın boşalan hafızasını ve sokaklarımız hayattan intikam almak için fırsat kollayanlarla dolup taşıyor.
Mübarek Ramazan, ferdi ve toplumsal sarsıntılara maruz kaldığımız bu türlü bir demde güçlü bir irade eğitimi vermek, sabrın faziletlerini öğretmek, ahlakımızı güzelleştirmek ve şükretmenin büyük bir fazilet olduğunu tekrar hatırlatmak için çıkıp geldi gönül sofralarımıza.
Ramazan, ruh ve vücut istikrarımızı tekrar oluşturma davetidir.
Bu biçim ve gösteriş çağında vücutlarımız ruhumuzun, hislerimiz aklımızın ve zekalarımız gönlümüzün önüne geçti.
Yaşadığımız bu hayatı oldukça müddetten beri, en iyisinden yeme-içme ve nefsani hislerimizi tatmin etmekten ibaret sanmaya başlamıştık. Bütün yatırımlarımızı vücuda, görselliğe, giyim-kuşama, estetik operasyonlara ve dış dünyamıza nazaran planlamıştık. Zannettik ki dışta hoş görününce her şey hoş olacak. Meğer insan yalnızca vücuttan ibaret değildi. İnsanın içinde olan ve görünmeyen öbür bir tarafı daha vardı ki o bu sayede karakterini sağlam bir biçimde oluşturur ve davranışlarını şekillendirir. İnsan ruh ile vücut istikrarının ayakta tuttuğu bir varlıktı. Bu istikrar vücuttan yana bozulunca insanın doğal istikrarı de altüst oldu. Böylelikle toplumda büyük bir karakter çözülmesi ile başlayan davranış sapmaları görülmeye başladı. Vücut uçarken ruh çöktü. Hisler coşarken akıl sustu ve nihayet bu kurak iklimde güller soldu, gönül tükendi.
İşte Ramazan, bozulan bu insani istikrarları tekrar kurmak, çözülen karakter bağlarını onarıp ayağa dikmek, davranış sapmalarını hoş ahlak çerçevesine almak ve solan gülleri tekrar yeşertip gönülleri ihya etmek için kopup geldi can otağımıza.
Ramazan, eşitliği ve adaleti yürürlüğe koyan maharetli bir hakimdir.
Dünyayı ayakta tutan en değerli sütun olan adaleti yıprattığımızda ne tıp ferdi ve toplumsal sarsıntılara maruz kaldığımız hepimizin malumudur. Para, mal ve makam sahibi olunca kendimizi başka insanlardan üstün görme hastalığı insanoğlunun her devirde en büyük imtihanlarından biri olagelmiştir. Zannederiz ki zenginlik bizim kollayıcı zırhımız, mal sıhhatimizin garantisi ve makam ebediyen bize tahsis edilmiş bir lütuftur. Halbuki para, mal-makam gelip süreksiz zevklerdir ve bizim için bir imtihan vesilesinden öte bir şey değildir.
Ramazan, bir ay boyunca zengin-fakir herkesi aç kalmakla eşitlediği üzere yardımlaşma, dayanışma, paylaşma ve bölüşme üzere toplumsal hayatın vaz geçilmez unsurlarını hayata geçirmeyi de emreder. O, toplumsal sarsıntıların yaralarını sarmak ve yıl boyunca bozulan toplumsal adaleti sağlamak için artık koşup gelendir köy ve kentlerimize.
Ramazan, sağlık-sıhhatin eşsiz doktoru ve hoş ahlakın yol rehberidir.
Güllerin efendisi ve gönüllerin hasret nefesi olan Sevgili peygamberimizin oruç tutmamızı sıhhat bulmamıza bağlayan düsturu bize öğretiyor ki hem vücut hem de gönül kederlerimize şifa bulmak istiyorsak Ramazan ayını en hoş halde ifa etmek ve oruca gerektiği üzere riayet etmek durumundayız. Görünen o ki fiziki ve ruhi sıkıntıların tavan yaptığı günümüz dünyasında Ramazan ayının maddi ve manevi gözetici hekimliğine sığınmaktan diğer çıkar yolumuz yoktur. Buna ek olarak ruh sıhhatimizi bozan makûs alışkanlıklar, kırıcı davranışlar ve incitici fiil ve kelamlardan uzak durmanın yegâne yolu da manevi hami hekimliğin yol rehberi olan Ramazan ayının bizi gül dağına götürecek adımlarını takip etmekten diğeri değildir.
İşte Ramazan hem yıl boyunca yıpranan vücut sıhhatimizi tedavi etmek üzere bir tabip üzere hem de manevi savruluşlarımızı sisteme sokmak niyetiyle hoş ahlak yolunun rehberi olarak gelip kondu baş köşemize.
Kelamın özü Ramazan ayı, insan olarak bozulan maddi-manevi ayarlarımızı tamir etmek ve bu sayede özümüze yani fabrika ayarlarımıza dönmek için her yıl büyük ikramiye paketleriyle çalar kapılarımızı. Onun başı rahmet, ortası mağfiret, sonu da cehennemden kurtuluştur. Bünyesinde bin aydan daha iyi Kadir Gecesi’ni konuk eder. O Ramazan ki yegâne hayat rehberimiz Kur’an-ı Kerim’in indirilmeye başlandığı mübarek bir aydır.
Bu kutlu ayın cümle inanmış gönülleri denkleştirmesi ve çağ yangınları altında tarumar olmuş Müslüman coğrafyaları Tevhit sancağı altında birleştirmesi en büyük temennimizdir.
Bu vesileyle bütün dostların Mübarek Ramazan günlerini tebrik ediyor, gönül ağrılarımıza şifa olmasını Şanlı Allah’tan temenni ediyorum.
Kalın sağlıcakla efendim.
Haber7
