Televizyonculuktaki başarısı ülke sonlarını aştı. En son Variety mecmuasının En Tesirli 500 İşinsanı listesine giren tek Türk oldu. Bu sırada bir de futbol ekibi satın aldı. Artık sırada dijital platformu var. Acun Ilıcalı, Hürriyet Gazetesi’ne bir röportaj verdi. Birtakım kısımlar şu biçimde…
– Bu yoğunlukta içsel memnunluğu nitekim yakalıyor musunuz?
“Evet, memnunum. Bir insanın hobilerinin tamamı işle bu kadar bütünleşebilir mi? Bu dünyada ne kadar yakalanabilir bir şeydir? Zevk aldığım her şey aslında işimin bir modülü. Bu sebeple yaptığım iş esasen benim zevkim. Ben hobisini işe çevirmiş bir beşerim. ‘Survivor’da gördüğün oyunlar falan küçükken mahallede yaptığım şeylerdi.”
– Nasıl yani?
‘Doğduğun Mesken Kaderindir’ diye bir dizimiz var. Müellifi Gülseren (Budayıcıoğlu) Hoca’nın da bu bahiste değerli açıklamaları vardır. “Hepimiz doğduğumuz meskenin mukadderatını yaşıyoruz” der. Ben de yedi yaşında mahallede olimpiyatlar düzenlerdim. Madalyalar hazırlardım, dört-beş kolda çocuklarla yarışırdık. Bunun da tertibini yapardım. Aslında Edirne’de ilkokul okurken yaşadığım o küçük konuttaki hayatı şu an Türkiye’yle yaşıyorum. Artık mahallem için değil, Türkiye ve dünya için müsabakalar düzenliyorum.”
– Yani siz de doğduğunuz meskenin yazgısını yaşıyorsunuz…
“Yüzde 100 öyle!”
– Nereden geliyor bu güç?
“Alışkanlık. ‘Acun Firarda’dan başlayan, hatta tahminen küçüklükten gelen… Bizim sevgili liderimiz Ali Koç da benim bu hareketliliğimi yakaladı, “Hiç duramıyorsun değil mi” der. Evet duramıyorum, hakikat söylüyor.”
– 1994’te muhabir olarak mesleğe başladığınızda bugünleri hayal edebilir miydiniz?
“Hayalinin yanından bile geçemezdim. Bunun yarısının yarısını bile hayal edemezdim.”
– Neydi o vakitler amacınız?
“Spor servisinde muhabirdim, hayalim müdür olmaktı. Sonra da “Öğlenleri uyuyan adamı müdür yapmazlar zaten” derdim (gülüyor). Ben “Olurum” dediğimin 20 katı daha ileriye gittim. Bu yüzden hayatta uzun vadeli planlar yapmaktan yana değilim. Herkese de daima adım adım önünü görerek atılımlar yapmalarını öneririm.”
– Artık geldiğiniz nokta ne hissettiriyor?
“Ben daima memnundum. Muhabirken de biriyle röportaj yaptığımda memnun oluyordum. Açıkçası bir muhabirle Acun’un şu anda yaptığı iş ortasında teknik olarak bir fark yok bence.”
– Nasıl yani?
“Şu an muhabirken yaptığımın büyüğünü yapıyorum. DNA birebir, başarılardaki mutluluklar birebir. Şöyle düşün; benimle röportaj yapmaya karar veriyorsun; sonra arıyor, temas kuruyor ve ikna ediyorsun; çekimini ayarlıyor, sorularını hazırlıyorsun. Akabinde bunu yazıyorsun ve sunuyorsun… Bunun aslında benim yaptığım işten çok farkı yok. Senin röportaj yapman üzere, ben de şu anda bir şeye karar veriyorum ve bir program yapıyorum. Hasebiyle mutluluğum çok daha arttı diyemem.”
“Yırttım” diyor musunuz?
“Burak Yılmaz’la geçen yıl bir yurtdışı projesinden bahsederken “Böyle bir şey olursa yırtarız” dedim. Çok şaşırdı, “Nasıl? Şimdiye kadar yırtamamıştık, artık mi yırtıyoruz” diye çok güldü. Artık de “Exxen Amerika’da tutarsa yırtarım” diyorum. Yırtmadan yırtmaya fark var. Senin anladığın manada yırttım, benim anladığım manada yırtmadım”
– Bir de futbol grubu aldınız, Hollanda 1. Futbol Ligi ekiplerinden Fortuna Sittard… Orada işler nasıl gidiyor?
“Yeni bir hevesim. Kurallar oluştu, çok hoş bir grup, çok hoş bir Türk takım olduğunu gördüm. Sağ olsunlar, beni büyük hissedar olarak kabul ettiler. Çok yakında kulübün de lideri olacağım. Futbolu ne kadar sevdiğimi biliyorsun. Hollanda’da olduğu vakit gerilim yok, tenkit yok. Ve son dört haftada üç galibiyet ve bir beraberlik aldık.”
– Siz hiç uyuyor musunuz?
“Sabah 5.00’te yatıyorum, yıllardır sabah 10.00’da hiç saat kurmadan otomatik olarak reytinglere bakmaya kalkıyorum”
*Röportajın tamamını okumak için Hürriyet Gazetesi satın alabilirsiniz
Haber7
