Ermenistan işgaline uğrayan bölgelerden kaçan Azerbaycanlıların Terter’de yerleştirildiği toplu konutlar, 27 Eylül-10 Kasım’da yaşanan çatışmalarda 50’den fazla top ve füze atışıyla vuruldu.
İşgal edilen topraklara yakın Terter kentinde kurulan Şah kasabasındaki toplu konutları gaye alan top ve füze taarruzlarında 30 apartman bloku, eczane ve okullar ile konutları hasar gören Azerbaycanlılar yaşadıklarını ve işgal periyodunda nasıl göç ettiklerini AA muhabirine anlattı.
Kasabadaki meskeni kullanılamaz hale gelen Kelbecer göçmeni Nezaket Guliyeva, Ermenistan güçlerinin 1992’de de konutunu yok ettiğini söyledi.
Kelbecer’den 1992 yılında 32 yaşındayken ayrıldığını anlatan Guliyeva, 27 Eylül’de çatışmalar başlayınca konuttan ayrılıp uzak bir bölgedeki akrabalarının yanına gittiğini, döndüğünde ise oturma odası tavanını yıkılmış halde bulduğunu belirtti.
“Toprağımızı aldık ya ona şükür”
İşgale uğrayan Kelbecer’deki meskeninin de kentten ayrılmadan sırf bir yıl evvel inşa edildiğini söyleyen Guliyeva, “Kelbecer’den çok sıkıntı geldik. Kar yağdığı için araçlar gidemiyordu o yüzden yürüyerek geldik.” tabirlerini kullandı.
Guliyeva, Kelbecer’den çıkarken sadece canlarını kurtarabildiklerini belirterek, “Oradaki konutumuz yeniydi, bir yıl olmuştu Ermeniler onu dağıttı. Çocuklarımızdan öteki hiçbir şey getiremedik. Burada bize konut verildi, Ermeniler buradakini de dağıttı.” diye konuştu.
Göçtüğü meskeni ile yeni meskeninin ikisinde de eşyalarının yıkıntılar altında kaldığını lisana getiren Guliyeva, müracaatta bulunduğunu fakat şimdi bir yardım alamadıklarını da söyledi.
Guliyeva, yalın ayak dahi olsa Kelbecer’e dönmek istediğini de vurgulayarak, “Kelbecer’i aldık, toprağımızı aldık ya ona şükür. Geri dönmek istiyorum. Annemin kabrini görmek istiyorum.” dedi.
“Ayaklarımın derisi 17 gün boyunca soyuldu”
Azerbaycan’ın işgal edilen topraklara en yakın kentlerinden olan Terter’deki toplu konutlarda yaşayan Kelbecerli Dağıstan Abdulayev’in de meskeninin bulunduğu binaya atış yapıldı.
Kelbecer’den son ayrılan 9 Azerbaycanlıdan biri olduğunu söyleyen matematik öğretmeni Abdulayev, “Beni şu an nasıl görüyorsanız tıpkı o denli geldim. Üzerimde şu an ne varsa 2 Nisan 1993’te de bu kadar eşyam vardı. Yanımıza hiçbir şeyimizi alamadık. Hiçbir şeyi götürmeye imkanımız olmadı.” halinde konuştu.
Kelbecer’den çıkmak istemediğini lakin kendisi yüzünden kardeşlerinin de kenti terk etmediğini görünce ayrıldığını anlatan Abdulayev, “Çıktığımız günü anlatmak mümkün değil. Çok zordu. Ayaklarımın derisini 17 gün boyunca soydular, ayaklarım o denli şişmişti. Gece gündüz 3 gün yürüyerek, yatmadan, dinlenmeden Gence’ye geldik. Yolda ayakları çıplak çok insan gördük. Allah kimseye göstermesin.” sözlerini kullandı.
Abdulayev, kuşatma altındaki Kelbecer’den 9 kişi bir gece vakti çıktıklarını belirterek, kazanılan zaferden sonra artık o günleri unutmak istediğini de vurguladı.
“Allah bize ömür versin ki ana vatanımızı görelim de o denli ölelim”
Kelbecer’in 27 yıl sonra Ermenistan işgalinden kurtulması nedeniyle Azerbaycan Cumhurbaşkanı İlham Aliyev’e, Azerbaycan ordusuna, Türkiye’ye ve tüm Türk dünyasına teşekkür eden Abdulayev, “Allah bize ömür versin ki ana vatanımızı görelim de o denli ölelim. ‘Oradan nasıl geldiysem o denli döneceğim’ diye kelam vermiştim ancak yaşlandım. Otomobille da olsa oraya gideceğim.” dedi.
Abdulayev, Kelbecer’de birinci yapacağı işin babasının mezarını ziyaret etmek olduğunu lisana getirerek, “En büyük arzum budur. Bütün kabristanı ziyaret edip ondan sonra da devletimizin bize verdiği konutumuzda istirahat edip yaşayacağız.” diye konuştu.
Haber7
